vrijdag 29 augustus 2008

Schattige monsterbaby's

Een kind hebben. Mensen zeggen dat je leven verandert, dat het fantastisch is, dat het het mooiste is wat je kan meemaken, dat je slaap eraan is, dat je je altijd zorgen maakt. Er wordt veel gezegd over kinderen. Dat ze schattig zijn, zo lief, zo onschuldig. Zeker baby's. Ik beaam dat allemaal. Ze zijn vertederend en lief en fantastisch. Ik zie mijn zoontje doodgraag. Maar objectief bekeken zijn kinderen soms echt monstertjes. Zeker die baby's.

In de buik, ongeboren, eten ze de moeder praktisch half op. Een vrouw wordt van binnenuit geconsumeerd. En niet alleen dat: het bekken wordt gedraaid, de buik puilt onnatuurlijk uit, borsten en billen worden opgeblazen, huid gedraineerd, het lichaam wordt een vat vol water. Alien in 't echt. Als het kind komt dan scheurt het zichzelf een weg door een veel te smal kanaaltje. Tegen een bevallende vrouw moet je niet zeggen dat de natuur zo goed ineenzit. Of 'wat is de natuur toch mooi'. Als je de aandrang voelt om zo'n uitspraken te doen bij een bevalling: bedenk u. Voor uw eigen veiligheid. Ik vind dat het concept verdorie te kort schiet. Het is gewoon een slecht ontwerp.

En dan is dat kindje daar. Zo teer en kwetsbaar. Maar net minstens even duivels als schattig. Het roept tederheid op zodat je makkelijker alles van jezelf geeft. Onbeholpen, maar prima in staat om zich te 'laten helpen'. Ze manipuleren zelf het lichaam van de moeder: een borst begint spontaan melk te geven als een baby huilt. Hoe zelfstandiger hoe veeleisender. Hoe meer begrip van de wereld rondom, hoe egoïstischer. Volgens Midas Dekkers is een kind een larf, een soort parasiet (zie: De Larf). Ik was blij te lezen dat er ook anders naar baby's gekeken kan worden.

Zoontje Tadeusz is nu vijf maand en half en ontdekt het dramatisch kuchen en theatraal gillen. Gepakt worden is zijn voornaamste doelstelling. Gepakt worden en dan een oog uitsteken van de 'pakker'. Zijn geheim wapen is zijn lachje. Zo aanstekelijk, zo lief, dat alle weerstand zinloos is. Wij zijn vogels voor de kat. En ik vind het heerlijk.

6 opmerkingen:

images that matter zei

Wat een heerlijk blogje!
Eerlijk en mooi!
Ook voor iemand die geen moeder is ;-).

Anoniem zei

Waar komt de naam eigelijk vandaag?

Anoniem zei

Hey, Ysabel, tof blogje heb jij!
Zo uit het het/jouw leven gegrepen...
Thx voor je reactie...
Kom zekers nog es terug!!

ysabel zei

@ karen: tadeusz is een veelvoorkomende poolse naam. en het is ook een van de twaalf apostelen...

Anoniem zei

Leuke blog zeg, je zit meteen in mijn feedreader. Lekker nuchter over het moederschap. Weer eens wat anders dan die ongecensureerd lyrische mammablogs :)

Dus tadeusz is Pools voor Taddeus ofzo... je bent Pools?

ysabel zei

@ caitlin, erik o en oker: merci voor al die lieve lof.

@ oker: ben niet pools. Ik kende vroeger een poolse kunstenaar uit duitsland (dusseldorf) die zo heette. En de naam is me altijd bijgebleven. Het is niet echt een naam voor een kind, maar mijn zoon is langer volwassen dan kind normaal gezien. Bovendien kan het niet anders dat je met zo'n naam een groot man wordt. Dat geloof ik.