woensdag 28 januari 2009

Cursed are all...

Enkel weken geleden gingen Sven en ik kijken naar een huis dat openbaar verkocht zal worden. Het huis wordt dus op bepaalde momenten opengesteld voor publiek. Mensen lopen binnen en buiten, bekijken het pand met een kritisch oog. Soms wonen er nog mensen. En dan krijgen de toeschouwers ook een inkijk in een leven.

In dit geval was het huis nog bewoond. We moesten onze schoenen uitdoen en kregen blauwe plastieken overschoentjes.

Het was een half gerenoveerde woning, duidelijk nog niet afgewerkt. Het drama hing nog in de ruimtes.
Waarom stoppen mensen halfweg met hun mooie huis te renoveren? Waarom wordt zo'n huis openbaar verkocht? Er stonden een paar mooie meubelen, maar het leek maar de helft van wat het ooit geweest was. Je denkt direct aan een scheiding. Maar dan nog... In het huis waren de kinderen van het gezin ook aanwezig. Ze zeiden niks, ze keken de bezoekers wat verwijtend met een doffe blik aan, of helemaal niet. Eentje zat in haar kamer op bed te kleuren. Het leek alsof ze er bijna niet waren. Het leek een beetje alsof het waren spoken.

Maar het vreemdste was toch een papier dat op de eerste verdieping nabij de kinderkamers hing:

Dit gaf me een triest gevoel. Wat er gebeurd is, is een raadsel, maar er hing wel een restant van tegen de muur...

10 opmerkingen:

Anoniem zei

Binnenkort kunnen we je allemaal zien op één van die verborgen camera programma's.

Anoniem zei

Zo erg.

Masjenka zei

Spooky. Gevoelig verhaal, helaas een realiteit...

Carola Rummens zei

Je bent net verhuist Ysabel, dus waarom? Maar wat triest. Doet me denken aan het graf van Toet Anch Amon. Dat was ook beter serieus genomen!!

Trouwens gister een bezoekje aan jouw stad gemaakt. Chinees Nieuwjaar. Wat een happening.

ysabel zei

@ Caro: we zijn verhuisd naar een huurhuis waar we maar tijdelijk blijven. We gaan nu, op ons gemak, op zoek naar het huis van onze dromen. En dat kopen we dan...

Masjenka zei

Neem je camera maar mee. Hoe meer ik naar die foto kijk hoe...

Anoniem zei

Sneu hoor, vooral voor de kinderen die er zo te lezen veel problemen mee hebben. Zo zie je maar weer dat ieder huisje zijn kruisje heeft. Veel succes met jullie jacht op het droomhuis! ;)

Anoniem zei

pijnlijk en vooral heel jammer. Het geeft je toch een dof gevoel in de maag. Maar: veel succes met de zoektocht naar het droomhuis!

Anoniem zei

En tóch kom ik even langs om je een fijn weekend te wensen.

heike zei

Huizen heb vaak veel te vertellen, als je goed luistert kan je de verhalen horen... Zo'n briefje is wel een teken aan de wand (letterlijk én figuurlijk)!
Je schrijft fijn, Ysabel en je foto's kleuren je woorden...