Zotte solden!

Vorige zaterdag ben ik, tegen alle advies in, naar de eerste dag van de solden geweest. Het was, zoals voorspeld, een dag van waanzin. Uitzinnige vrouwen die schuimbekkend rukten aan onbenullige stukjes textiel. Bergen wanordelijke stofgoed met woelende mensen erin, half stikkend en met rode ogen. Personeel dat met apathische blik en opgelijmde glimlach een hele dag opvouwden, steeds hetzelfde truitje. Mensen die uitschuiven over rondslingerende stukjes stof en vertrappelde kindjes aan de koopjesdozen. En dan de pashokjes. Zwijg me over die pashokjes. Daar aanschuiven is iets onbegrijpelijks, vind ik. Honderd man voor je, allemaal dertig kledingstukken op hun arm, zes pashokjes. Als je eindelijk zo'n ontieglijk belachelijk hok krijgt, dan blijkt alles te klein, of gewoon lelijk, en in spiegel van de ene winkel ben je een zeekoe, in de andere heb je zo'n lange benen dat je je afvraagt: waarom was ik ook al weer geen fotomodel? En als je dan uit zo'n pashokje komt en je hebt iets dat het kopen waard is, kan je opnieuw gaan aanschuiven, weer in een rij van honderd man...

Ik pas wel in de winkel. Ik zoek mij een klein hoekje en ik een beetje disceet schuifelen en er is niemand die iets merkt. Veel eenvoudiger. En bij de mannenafdeling is het meestal lekker rustig. Die zijn zo zot niet.

Ik heb natuurlijk niks gevonden die zaterdag. Ik ben er niet voor gemaakt. Ik spotte deze man wel in de huidevetterstraat. Bij het in de rapte en voorbijvliegen snel maken van deze foto vroeg ik me nog af of het een blogger was of een journalist. Als je goed kijkt zie je achter de vrouw met de zwarte jas links een stukje van het wiel van de buggy van Tadeusz. En Sven, mijn fantastisch lief, daar krijg je enkel een stukje bruine jas van te zien. En nadien zag ik op dat op de foto ook een klein rood puntje te zien was ter hoogte van de standaard boekhandel (zie onder de zwarte pijl). Dat was Saartje (villa delfia). Daar had ik mee afgesproken. Bleek dat ze die dag een rode muts op had...

We zijn dan maar koffie gaan drinken.