donderdag 11 december 2008

Rush

Er is iets mis met mij. Hoe later het wordt op een dag, hoe minder zin ik heb om te slapen. Zo is het altijd. Hoe moe ik ook ben. Ik heb de beste invallen na twaalf uur 's nachts. En iedere dag opnieuw neem ik mij voor om vroeg te gaan slapen. Ik verlang de hele dag naar slaap. Tot de avond valt. En dan ebt dat verlangen weg. Dan zie ik de onbeperkte mogelijkheden van de nacht.

Een gelijkaardig fenomeen doet zich ook voor op het werk. Ik werk een hele dag rustig door, ik heb werk genoeg. Maar in de laatste twee uurtjes van de dag begin ik nog een paar verslagen, poppen hyperbelangrijke to-do-lijstjes in mijn hoofd op en moét ik nog twaalf noodzakelijke telefoons doen. Bovendien voel ik op zo'n moment ook de drang en het enthousiasme om het effectief uit te voeren. Ik werk bijna altijd langer dan ik gepland had.

Als ik op een vrije dag alleen maar naar de ziekenkas moet en waspoeder wil kopen dan is er een grote kans dat het een fiasco wordt. Geen waspoeder bijvoorbeeld. Maar als ik op het werk wat vroeger stop om pakweg half vier, ga ik nog naar de ziekenkas, naar de slager voor vlees, naar de bioshop voor biogroenten, breng ik de boeken nog binnen in de bib (én neem ik ineens nog wat nieuwe mee), haal ik de kleine van de crèche én ga ik tanken in het goedkoopste naftstation in de provincie.

Je zou kunnen beweren dat ik best presteer onder druk, dat ik stress nodig heb. Maar het heeft vermoedelijk vooral met de uitdaging van de tijdsdruk te maken. Het kan een kick geven als ik nog zestien dingen gedaan kan krijgen terwijl een normaal mens twijfelt of hij tijd heeft voor twee. Maar daar houdt de pret dan wel op. Het is verschrikkelijk vermoeiend. En waarom begin ik er niet gewoon vroeger mee? Blijkbaar ben ik het productiefst als ik geen tijd heb. Als mijn tijd op is, dan heb ik de beste ideeën en doe ik het meest. Ik ben eens benieuwd wat ik allemaal nog zal doen als ik op mijn sterfbed lig...

Ik had nu toch liefst in mijn bed gelegen precies. En morgenvroeg waarschijnlijk nog veel liever. Verdorie.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Dit is zo herkenbaar :-) Ik heb nu verlof en toch 'presteer' ik zoveel meer wanneer ik alles moet combineren met mijn werk. Naast mijn bed ligt er een notaboekje voor wanneer ik 's avonds op ideeën lig te kauwen. Je bent dus niet de enige stress-addict.

Anoniem zei

Is soms frustrerend. Heb de beste ideeen en meeste zin ook tegen de tijddat ik moet gaan slapen.

Vroeger werkte ik dat dan ook uit. Maar tegenwoordig kruip ik er toch maar in omdat ik anders niet uit mijn bed kan 's morgens.

Daarom voel ik me minder productief dan vroeger

Anoniem zei

volgens mij heb je last van de wet van de luiheid (de eenparige rechtlijnige beweging):
het kost energie om een lichaam in beweging tot rust te brengen, alsook het energie kost om een lichaam in rust in beweging te krijgen.