zaterdag 4 oktober 2008

Dood door babykleertjes

Koen en Suzy kwamen vandaag op bezoek met hun zoontje Lennert. Lennert is zes maanden ouder dan Tadeusz en viert deze maand zijn 1ste verjaardag. Ik had nog een zestal (foeilelijke) pamperdozen vol te kleine kinderkleertjes staan die dringend uitgeselecteerd moest worden: Suzy moest haar deel er maar uithalen. Voor mij is het een hopeloze zaak die kleertjes: opvouwen is buitenaards moeilijk. Ik krijg ze misschien wel even opgevouwen, maar van zodra ik er een ding uithaal ontploft alles. En dan steeds moeten onderzoeken wat te klein is en wat nog te groot. Voortdurend selecteren. Het duurde niet lang of ik zat vanmiddag tot aan mijn middel in een stapel babykleertjes. De onmacht en de wanhoop die ik dan voel, maakt dat ik vergeten ben er foto's van te maken. Ik begin te hypervantileren als ik met die kleertjes bezig moet zijn. Paniekaanvallen krijg ik. Echt waar. Ik kan dat gewoon niet aan. Laat mij 's nachts twaalf keer opstaan, laat mij twintig stinkende luiers vervangen op een dag. Maar red mij alsjeblieft van die onafgebroken stroom kinderkleren! Het is teveel voor mij.

Heb Lennert wel gevangen in de camera toen hij de pamperdoos van naderbij onderzocht had. Jammer genoeg was het blijkbaar niet echt mijn dag om foto's te maken. Mijn instellingen waren voortdurend fout.

1 opmerking:

Anoniem zei

En de stress blijft maar duren, alles wordt stress met een baby in huis, zelfs dingen krijgen!En dan heb ik het nog niet over de dingen die je krijgt, waarvan verwacht wordt dat je ze gebruikt en waarvan je zelf vindt dat ze je kind geen eer aandoen, in tegendeel. En dan gooi je dat weg of zo en dan hoop je maar dat ze je niet vragen waar dat prachtige exemplaartje is dat ze jou cadeau hebben gedaan. Heerlijk toch!