Festivalitis

Gisteren naar de Lokerse feesten geweest om naar Massive Attack te gaan zien. Sven had al maanden geleden de tickets gekocht en ik had, uit solidariteit, toegezegd om mee te gaan. Ik heb niet zo de behoefte om groepen per se life te zien. Het heeft voordelen, en het kan erg leuk zijn, maar over het algemeen snap ik er de ballen van. Zeker festivals. Het komt erop neer dat je een smak geld betaalt om ergens op een wei of een plein, met véél te veel mensen, naar een piepklein individu in de verte staat te kijken, die, omgeven door spots en rook, zogenaamd staat te zingen, maar dat kan je niet zien. Tenzij je je door de massa wringt, duizend keer 'pardonpardon' zegt en een chaotische zigzagroute volgt met doorgedreven wilskracht. En dan strand je ergens tussenin omdat de 'volksdichtheid' toch te hoog wordt, met alsnog een reus voor je neus. Uiteindelijk sta je toch naar het scherm te staren. Festivals. Dat is slap bier drinken uit plastieken bekers en alles stinkt naar wiet, bier en zweet. Ikzelf drink nooit alcohol, dus met mijn heldere kop vind ik mezelf in een mum van tijd terug tussen een berg zwalpende enthousiastelingen. Een festival om nooit te vergeten! Maar ze vergeten wel waar hun auto staat. Maar daar sta je dan toch. Pijn in de benen van het staan, een stapel bonnetjes in je broekzak (waar je een half uur voor moest aanschuiven, dus je koopt er altijd teveel), en als je dan naar het toilet moet, kan je de hele zigzagroute omgekeerd afleggen, hopend dat je straks je gezelschap nog terug zal vinden in de mensenberg. Meestal blijken de gememoriseerde coördinaten (rechts van de cocktailbar, dwars op het podium, twintig stappen naar rechts) nooit te volstaan en is het slechts een kwestie van stom toeval dat je elkaar terugvindt. Naar het einde toe wil iedereen snel vertrekken om de grote leegloop voor te zijn en er ontstaat een soort 'vlucht'. Je wordt nu in de andere richting onder de voet gelopen. Foto's mogen er niet gemaakt worden, en maar hopen dat je geen boete hebt, want je staat sowieso foutgeparkeerd. Je gehoor is ook weer voor een paar dagen naar de knoppen. Ik ben, zoals je kan lezen, geen grote fan van festivals. Maar Massive Attack was wel geweldig. Ze stelden hun nieuwe album voor. Ik was heel erg onder de indruk van hun lichtinstallatie. Die was echt betoverend mooi. Het was, geheel volgens de verwachting, piekfijn in orde. Technisch sterk, muzikaal topmateriaal, sfeervol en warm. En de Lokeraars zijn warme mensen. Ik ben blij dat ik er was in Lokeren... Ik had mijn fotoapparaat bij, maar dat moest ik natuurlijk afgeven bij het binnengaan. De paar foto's die ik gemaakt heb, ervoor en erna, zijn allemaal bewogen, onderbelicht, flauw. De bijgevoegde foto is dus louter om er een foto bij op te zetten. Het is een crop van een veel groter geheel. Het was trouwens nog erg licht, maar dat zie je niet. Ik heb wederom geleerd dat ik nog heel veel moet leren...