woensdag 21 januari 2009

Suiker (voor Flies, de dappere)

Al een paar jaar eet ik geen suiker meer. Ik beperk mij tot wat stropen (rijststroop e.d.) en af en toe een drupje honing. Waarom, vraagt u? Beschouw mij maar als een verslaafde. En het is niet omdat ik niet meer 'gebruik' dat ik genezen ben van mijn verslaving. Als ik suiker eet kan ik eenvoudigweg niet meer stoppen, ik ken geen mate, ik kan niet helder meer denken. Pas dagen later word ik pas terug 'wakker' en besef ik wat ik gedaan heb: ik heb me weer laten inpakken als een 'napoleonneke', ik zit wederom verstrikt in het suikerspinnenweb.

Jarenlang heb ik een soort van gecarameliseerd bestaan geleid; ik dobberde voort op een zee van suikerwater, met alle dagen een minimumdosis, liefst meer dan minder. Een bestaan zonder, dat kwam nog niet bij me op. Net zoals je nooit nadenkt over leven zonder erwtjes. Of zonder ondergoed of zo.

Ik zeg dit niet om mee te lachen, maar suiker is het geheime wapen van een doortrapte overheid die de handen ineensloeg met het gewetensloze drugskartel van Tienen. De gezondheidszorg moet draaien met kankers en tumoren, hou de mensen mak en dwaas, laat ze consumeren, steeds meer en wilder. Suiker is een zoete verleider en het geknipte product om ongemerkt een natie te drogeren.

Sinds ik stopte met suiker ben ik een ander en beter mens geworden. Maar er zijn periodes dat ik afglijd en herval in oud obsessief gedrag. De vijand heeft immers een aanlokkelijke glimlach en komt in vele mooie gestalten. Het chocolaatje bij de koffie, zo klein en onschuldig. De zonnige kleurtjes van gummibeertjes, de frisse gezonde uitstraling van het vruchtenyoughurtje, een elegant klontje suiker in de thee. En dan is het kwaad alweer geschied. Zoals gestopte rokers: één sigaret is vaak teveel.

Mensen staan er zelden bij stil, maar suiker is een sterke tegenstander. Het was pas toen ik volledig stopte (mayonaise zonder suiker, chips zonder suiker, koeken zonder suiker, enz) dat ik besefte hoe lang ze me zoetgehouden hadden. En hoe destructief dat kristallijne witte toverzand is. Toen mijn lief stopte had hij nachtmerries over taarten en gebak. Ikzelf kreeg oncontroleerbare woedeuitbarstingen als ik in een straal van tien meter van coca cola kwam. Ik had gemoord voor ijsjes.

Maar eenmaal cold turkey afgekickt van de harddrug was ik zoveel contenter! Helder, bevrijd, stabieler, evenwichtig en energiek. Het idee dat suiker energie geeft noem ik een misvatting: je wordt er vooral moe van.

Een kleine anekdote: Na ettelijke maanden suikervrij geweest te zijn, gingen we op bezoek bij mijn bomma. Zij had natuurlijk allerlei zoetigheden bereid (zelfgemaakte rijstpap, fruit op siroop, koekjes bij de koffie, je kent het wel). Ik kon het haar niet aandoen om suikergoed te weigeren dus ik at ervan... Op de terugweg in de auto vreesde ik voor een aanhouding. Ik kon het voertuig met veel moeite recht op de baan houden. Het was alsof ik multipromille-dronken was. Ik voelde bovendien ook totale onverschilligheid. Ik had willen gaan zigzaggen op de middenlijn. Dat maar om aan te tonen...

Ik was de afgelopen maanden weer uitgeschoven. Iemand die trakteerde op het werk, het duivelse chocolaatje bij de koffie. De neergang gaat zo snel. Maar ik heb me herpakt en ik ben weer gelukkig. Weg met de plakkerigheid! Weg met het vergif!

Kleine toevoeging: mijn baby Tadeusz krijgt natuurlijk geen suiker (Sven lacht vaak dat Tadeusz mag drinken en roken zoveel hij wil en ook vanaf de leeftijd dat hij wil, maar suiker zal hij pas proeven als hij achttien is...). Nu ging ik onlangs op zoek naar babykoekjes voor hem. Geloof het of niet: in de delhaize was geen pak babykoek te vinden zonder suiker.

14 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik dacht eerst dat je ironisch bezig was, maar blijkbaar niet. Ergens zou ik een voorbeeld aan je moeten nemen (gezien mijn eigen overgewicht zou het zeker geen slechte zaak zijn), maar langs de andere kant vraag ik me af in welke mate iets niet willen eten ook geen verslaving is?

Alleszins veel respect dat je het volhoudt (mits enige zonde, maar da's geen erg ;-))!

Anoniem zei

Dit is een stukje dat ik al lang ergens hoop te lezen! Ik roep ook altijd dat suiker verslavend is en merk aan den lijven hoe erg. Maar iedereen verdenkt me meteen van dieten en gaat dingen zeggen als: ach, zo'n klein beetje suiker...

Fielosophie zei

Ik merk vooral dat wanneer ik geen suiker eet, de hoofdpijn geweldig snel toeslaat.
Ik eet nu al 5 dagen niets met suiker en de hoofdpijn is verschrikkelijk!
Dat zijn gelijk nog eens afkickverschijnselen!
Maar volharden doen we :)

Anoniem zei

http://www.annetanne.be/kruidenklets/2007/11/19/stevia-in-europa

Anoniem zei

Lol!
Ik herken dat gevoel van willen schransen maar al te goed. Heel vervelend.

Voorlopig onthoud ik me enkel van suikerzoete televisie/films.

images that matter zei

Ik probeer ook op te letten...
Maar geen chocolade...
Ken je het boek 'Suiker&Zoetstoffen' van Dr. Geert Verhelst? Superinteressant!
Uitleg over het gevaar van gewone suiker en ook van de zogezegde 'vervangers', de alternatieven, enz.

Mme Zsazsa zei

Jef (3) eet eigenlijk alleen maar rijstwafels als koeken.
En kilo's fruit als tussendoortje.
Ah, wacht, broodstengels eet hij ook af en toe.

Ik kocht vroeger die kleine rijstwafeltjes in de GB, die staan bij de vitabis, maar nu neem ik gewoon de grote rijstwafels.

Die met chocolade zijn ook hééél lekker.
Woeps. ;-)

Masjenka zei

Goed dat je het suikerprobleem op deze leuke verteerbare manier even in de kijker zet.
Dat het om een drugskartel gaat werd me jaren geleden al duidelijk toen de plantaardige zoetmaker, Steviapoeder,uit de bio-handel genomen werd. Ik kon toen nog één illegaal plantje op de kop tikken voor eigen kweek maar het was onbegonnen werk om daarmee een plantage te beginnen.
Het plantje heeft een hoge zoetkracht en werd verboden wegens zogenaamd ontoereikend wetenschappelijk onderzoek op nevenwerkingen. Als je dat hoort dan weet je waar de klepel hangt. Laten we dan meteen ook aardbeien en spinazie uit de handel halen. Sommigen zijn daar ook allergisch aan.
Intussen worden kinderen 't allen kanten verleid om zich de diabetes in te vreten. Honing is een gezond maar duur alternatief. En nu gaan zelfs de bijen dood.
Als je toch de suiker niet kan laten, eet dan enkel producten met zuivere rietsuiker. Krijg je tenminste nog de mineralen binnen en ben je sneller suiker-verzadigd.

Anoniem zei

En dan besef je opeens dat je, tijdens je poging om te stoppen met suiker, door je domheid en vooral ondoordachtheid, op woensdag varkensvlees in ZOETzure saus hebt gegeten.
Tja.

zapnimf zei

Dat lukt je nooit, je zoon suiker onthouden. Wacht tot de kinderfeestjes eraan komen.

ysabel zei

@ zapnimf: die illusie heb ik gelukkig niet... Ik besef het heel goed. We hebben er al lange gesprekken over gevoerd hier thuis. Sven begint het net een beetje te aanvaarden...

Anoniem zei

Ben een tijdje geleden ook gestart met 'suikervrij', ben ook hervallen, maar eerder uit luiheid om producten te blijven zoeken zonder suiker. Ik heb minder behoefte aan suiker en heb geen afkickverschijnselen. Ik ben overtuigd van de 'vuiligheid' van geraffineerde suiker en geheelonthouding doe ik enkel voor mezelf. Als er een stuk vlaai wordt aangeboden eet ik er nog van, maar minder snel. Suiker maakt dat we minder goed functioneren...dat staat vast! Volhouden!!!

Suzanne Gielis zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Unknown zei

Ik ben ook zeer verbaasd dat er geen suikervrije koekjes voor mijn dochterlief te krijgen zijn in de supermarkt. Werkelijk waar schandalig. Gelukkig is daar de natuurvoedingswinkel. Sinds 2007 eet ik geen suiker meer en ben sinds die tijd ook enorm veranderd. Wat heb ik een energie!